Korona Tudorów, znana również jako Korona Królewska lub Korona Cesarska – powszechnie używany symbol w heraldyce Wielkiej Brytanii. Oficjalnie był używany od 1902 do 1953 roku, reprezentując nie tylko osobiście brytyjskiego monarchę, ale i Koronę, czyli suwerenną władzę państwową. Korona pojawiła się na wielu oficjalnych emblematach w Wielkiej Brytanii, Imperium Brytyjskim i Wspólnocie brytyjskiej.
Przez wiele lat używano różnych symboli korony, lecz szczególny projekt Korony Tudorów został ujednolicony na prośbę Edwarda VII. Nigdy nie miała przedstawiać żadnej faktycznej fizycznej korony, choć w kształcie przypomina ona małą diamentową koronę królowej Wiktorii.
Po wejściu na tron Elżbieta II prosiła o zmianę projektu przedstawiającego Koronę św. Edwarda (z opuszczonymi łukami), którą założyła podczas koronacji. Większość projektów na całym świecie dostosowano tak, aby pasowały do siebie.
W Kanadzie Korona Tudorów jest używana od 1907 r. w kanadyjskiej Legislacji Inspekcji Rządowej dotyczącej nadzoru produktów mięsnych. Pieczęć (lub symbol) składa się z dwóch koncentrycznych pierścieni: na zewnętrznym pierścieniu u góry znajduje się słowo „Kanada”, a na dole numer identyfikujący miejsca produkcji; wewnętrzny pierścień zawiera czarno-biały wizerunek korony Tudorów.
